MAHZUN SÖZCÜKLER

Yanlış anlaşılan insanlar nasıl üzülüp mahzunlaşırsa sözcükler de aynı duyguyu yaşıyorlar ve aralarında konuşuyorlar. “Adımız çıktı dokuza  inmez sekize “diye çok üzülüyorlar. Toplum içinde yanlış çevrilen ve anlamı göz ardı edilerek – bilerek veya bilmeyerek desem de çoğu bilinçli olarak topluma sürülüyor. Özellikle yabancı dilden gelen sözcüklerde bunu yapmak çok kolay. Nasılsa millet anlamıyor. Ne dersen ona inanıyor. Cahil az sözcük biliyor ya bu yüzden ona gözü gibi bakıyor… Oysa fazla sözcük öğrense uçacak- yere çakılı kalmayacak, gözleri açılacak hayata farklı bakacak ama bu kolay mı hani derler ya “ 40 yıllık kani olur mu yani” Diğer dillerde birbirinden ödünç sözcük alıyor. Bunları topluma uyarlarken belki tam yerine oturtamıyor ama en azından bu toplumun bilgi sahibi olmasını sağlıyor. Örneğin: İrtica kelimesini “Religious reaction “dini tepki olarak uyarlamış. Oysa irtica bambaşka bir anlamda… Halkçı anlamına gelen “Komünist” sözcüğünü Allah’a inanmayan olarak halka yedirmiş ve kendine düşman etmiştir. Bu sözcüğü böyle kavrayan bir insana bunun öyle olmadığını kabullendirmektense deveye hendek atlatmak çok daha kolay… Namus kelimesine karşılık bulamamış çünkü kendine uyar bir yeri yok onun yerine dürüst sözcüğü ile yetinmiş. Bir de psikologun adı deli doktoruna çıkınca ruhen sıkıntılarında sessiz kalmayı yeğlemiş ve kendisine önerildiğinde: “Ben deli miyim? Neden bana onu öneriyorsun?” gibi cevaplarla geçiştirmiş birileri. Ağrın veya acın var doğru doktora koşuyorsun ve bir sürü ilaçla mutlu bir şekilde geri dönüyorsun çünkü halledildi diye düşünüyorsun ama seni ruhunda rahatsız eden bir şey var ve mutsuzsun bunun nedenini öğrenmeye niyetlenmiyorsun. Açıkça seni rahatsız eden olayların üstüne git ve psikolog sözcüğünü mahzunlaştırma…