ÜŞENGEÇ OLMAYIN HAREKETE GEÇİN

İnsanın canı sıkılınca içinden bir şey yapmak gelmeyebilir. Bunun adı üşengeçlik değildir. Sürekli / alışkanlık haline gelen canı istememenin adı Üşengeçliktir. Üşengeçlik doğuştan değil sonradan oluştandır. Hayatı ıskalayan insanların yaşadığı bunalımdır. İnsanlar her şeyin kolayını bulup - kolayına kaçınca üşengeçlik yapıştı kaldı üzerlerine. Oysa hareket olan yerde bereket vardır. Bu sadece fiziksel, zihinsel değil aynı zamanda ruhsal enerjimiz için geçerlidir. Şahsın adına üşengeç ol yeme içme uyuma çalışma… Kimseyi etkilemez.  Zararı sana dokunur.  Bunu kısa sürede anlamayabilirsin ama anladığında da geri dönüşün o kadar kolay olmaz. Şimdi üşengeç olmamanın faydalarını sıralayalım. Bir şey için aradığını bulamayan insan birkaç yer daha gezerse bunun adı aktifler için “Spor”, pasifler( üşengeçler) içinse ”Mahvoldum”olur. Aktif insanlar yazarlar, çizerler, beğenirler, görüş bildirirler ve bunu yaparken keyif alırlar. Üşengeçler sadece alırlar. Üşengeçliğin en kötü yanı hep hazıra konarlar ve bundan asla rahatsızlık duymazlar. Bunun getirisi rahatlık gibi görünse de zamanla başkaları için bıktırıcı ve rahatsızlık boyutuna girince, üşengecin düşeceği duruma Allah kimseyi düşürmesin. Eskiden yaşlılar hürmet adına oturtulup hizmet edilirdi.  Bu çok yanlış bir şey. Hareket kabiliyetini kaybeden insan, zamanla taş gibi oluyor. Eli ayağı tutan herkes – hasta olmadığı sürece iş yapabilmeli. Üşengeç ile tembellik kuzen oluyorlar. Tembellik bir konuda ise üşengeçlik her konuda. Hayata tutunan insanlar kuş gibi hafif oluyorlar. Onların “ Ben şimdi hallederim” sihirli cümlesi inanın insana ilaç gibi geliyor. Şimdi ben ne diyeceğim deyip kaytarmayın elbette sizinde söyleyecek bir çift sözünüz vardır. Olmasa bile yaratın ki varlığınızı hissedeyim. Sevgiler.