Abartma, herhangi bir şeyi olduğundan fazla çoşkuyla ya da korkuyla düşünülmesi; yazılı ya da sözlü karşı tarafa sunulmasıdır. Bunda kişinin bir art niyeti olduğunu sanmıyorum. Suçlu olanlar sadece duygular. Bir de karşı tarafı heyecanlandırmak , meraklandırmak ve hayal dünyasının sınırlarını zorlamaktır. Sadece düşünsel olarak değil diğer fiziki ihtiyaçlarımız için de geçerlidir.Bir de aşağılık duygusu olanların değer kazanmak adına yaptığı işe de abartmak deriz. Tabi ki abartma yapabilmesi için kişinin konuşma yeteneğinin ve hayal gücünün iyi çalışıyor olması gerekir. Bolca sözcüğün ihtiyaç duyulduğu bir yerde iyi bir dile sahip olamayan abartma yapamaz. Şımarıklık için yapılan abartma da beklenilen sadece sevgi ve ilgidir. Bazılarının dikkat çekmek için yaptığı işler vardır ve birileri bunu çok rahat yer. Özellikle çocuklarda sıkça yaşanan bir durumdur ve bunu çok iyi kullanırlar. Türkçedeki bu hem isim hem de olumsuz fiil olan sözcüğü tonlamadan ayırabiliriz. "Dün öyle bir yemek yedim ki az daha patlayacaktım." cümlesine söylenecek cevap " Abartma!" dır. Oysa normal şartlarda abartılacak bir şey olmamalıdır. Ben, abartmayı hiç mi hiç sevmiyorum. İnsanlar hayal kırıklığına uğrayabilir. Bir başka örnekte görüldüğü gibi : "Yabancı dil öğrenilmesi çok zordur! " demek abartmanın ta kendisidir. O zaman söyleyene sorulmaz mı "Sen nasıl öğrendin? " diye. Abartma yerine hayal kurmayı daha fazla yaparsanız hem dil öğremenize yardımcı olursunuz hem de üretmeye. Sevgiyle kalın ve lütfen hiç bir şeyi abartmayın.
Yorumlar
Yorum Gönder