Sözlükteki anlamı
iyi ve kötü yanların konuşulmasıdır. Genellikle olumsuz anlamda anlaşılması
yaygındır. Ben, eleştirinin gerçeklere dayalı olmasını severim ve çözümü de
eleştiriyle birlikte geliyorsa son derece yapıcı bir davranıştır. Kibirli
insanlara yapılmamalıdır. Hoşgörülü, saygılı ve kendisiyle barışık insanlar
için eleştiri yapılmalıdır. Eleştiri bilgi ve deneyim gerektirir. Sadece
eleştirmek bence hakaretle aynıdır. Oysa dürüst bir eleştirinin getirisi
insanın gelişimine yardımcı olacak ve olaya farklı açıdan bakmasını
sağlayacaksa gereklidir ve elzemdir. Şimdi küçük bir örnek vermek istiyorum.
Genelde yetişkinler kalem tutmayı bilmiyorlar. Kalemin ucunu sıkıyorlar. Bu
konuda duyarlıyım. İlkokul öğretmeni olmamın da bunda payı var… Estetik ve
sağlık açısından kalemi rahat bırakın –elinizde dans etsin- boğulmasın gibi
çözümlerle eleştiriyorum. Şimdiye kadar buna karşı çıkan- size ne benim kalem
tutmamdan- diyen olmadı. Tam tersine dediğim gibi tutmaya başladılar. Eleştiriden
rahatsız olan kişi kendini yenilemeye açık değildir. Bildiklerinden vazgeçmeye
de niyeti yoktur. Bu durumda eleştiriniz sadece bir uyarıdan öteye gitmez.
Yetişkinler için bir tehlike yoktur ama gelişmekte olan küçükler için aynı şeyi
söyleyemeyiz. İleride ortaya çıkacak sorunları engellemek adına kaygılarınızdan
bahsetmeniz akıllı biri tarafından dikkate alınırsa sorun kolayca çözümlenir.
Eleştiriyi yapan kişinin niyeti sizi sadece üzmekse burada amaç kesinlikle iyi
niyetli değildir. Kendimi eleştirmekten asla kaçınmam çünkü eleştiri sadece
kötü yönleri değil iyi yönleri de görebilmektir. İyi yönlerden kimseye zarar
gelmez önemli olan kötü yönle yüzleşmektir. Eleştiri aynı zamanda karşındakinin
daha iyi olması adına yapılıyorsa buna minnet duyulmalıdır. Çoğu insanın” Konuşmayım.
Aman aram açılmasın! Boş ver!” dediği bir ortamda sizi eleştirebilecek insanlar
varsa değerini bilin. Göz ardı etmeyin...
Yorumlar
Yorum Gönder