Descartes’in
ünlü bir sözü var. “ Düşünüyorum o halde varım.” Aslında ben de bir öğretmen
olarak öğrencilerimin “Anlıyorum o halde devam.” demelerinden keyif almışımdır.
Bence insan iyi ya da kötü düşünebilir ama anlamak düşünmekten daha önemlidir.
Nerden mi böyle bir şeyi çıkarıyorum. Boş boş bakan bir insan paçayı sıyırmak
için “ Düşünüyordum” diyerek düşünmeye çamur atabilir. Gerçek düşünme boşlukta
değil derinliktedir. Neyse ki ben düşünenle boş bakanı ayırabiliyorum. İnsanlar
yüzünüze de boş ya da dolu bakabiliyor da ondan. Gözler bir kere kontrol
edemediğimiz organlarımızdır. Hele bebekleri yok mu, ortama göre açılan
parlayan ya da sönen kararan… tabi ki sadece düşünmeyle olmuyor bu sağlık
açısından da oluyor ama düşünmenin ve anlamanın getirdiği ışık çok farklı…
bayılacak insanın gözleri kararıyor ve bayılıyor ama anlayanın gözleri
parlıyor- ya da karamsarlık perde oluyor. Neyse, bir şeyi anlayıp
anlamadıklarını sormak daha doğrusu “ Anladınız mı ?” demek yerine “Sormak
istediğiniz bir şey var mı ?” demekle hem düşünüp hem de ilaveten yeni bir
bilgiyi arzu edip etmediklerini öğrenmek çok hoşuma gidiyor.
Yorumlar
Yorum Gönder