Eskiden büyükler çocuklardan özür dilemezdi. Daha o zamanlar bunun yanlış bir şey olduğunu fark ettiğim gibi büyük küçük gözetmeden yanlış davranışlarım için özür diledim. Niçin büyüklerin dilemediğini de bir türlü anlayamadım. Geçmişten günümüze yanlış olan davranışlara bir dur denmeliydi ve ben tek kişilik dik duruşumu başlattım. Aslında onlar adına da çok üzülüyordum. Onlar örnek olmaları gereken insanlardı. Aslında özür asil bir davranıştı. Çoğu insan yaptığı hatanın üstüne bir bardak su içerken, birileri insan olarak yaptıkları yanlışın farkına varacak zekaya sahip olduklarını kanıtlıyorlardı. Dershanede müdür asistanı olan bir öğrencim , bir öğretmenle tartşmış ve çok üzülmüş. Bana olayı anlatınca " Yarın herkesin içinde " Seni dün sinirlendirdiğim için özür dilerim." diyeceksin." dememle kızması bir oldu. "Asla, ben haklıyım o benden özür dilemeli." dedim ki "Egondan daha fazla ilişkilere değer verdiğini göstermek için bunu yapacaksın. Aslında o suçlu olduğunu bildiği halde egosu engelledi. Özür dile yarın sonucu göreceksin." Ertesi günü geldi. Yüzü gülüyordu. Ondan özür dilemiş o da " Aslında sadece suç sende değil bende de var. Ben de ileri geri konuştum. Özür dilerim" demiş. Özür ortalığı yatıştırmada ve toparlamada çok işe yarıyor ve ilk dileyen daha çok puan topluyor...Bu yüzden özür dileyerek kazanabilirsiniz. Şimdi çok iyi arkadaşlar. Bazıları samimiyetsiz sırf laf olsun diye özür dileyebilir- bunlar hariç- özür dilemek onu kullanmayana - kullanmayı bilmeyene de hatırlatmaktır.
Yorumlar
Yorum Gönder