Derim her zaman. Karşımızdakinin
bize karşı ne düşündüğü nasıl davrandığı bizi ya yüceltir ya da alçaltır. Kimse
aptal değil. Konuşmaya bile gerek kalmaz bazen bir bakış, bir yüz ifadesi her
şeyi anlatır. Kötü bir düşünce veya davranışa karşı tepkimiz – benim gibiyseniz-
beklenmedik olaylar karşısında resmen aptallaşırım. “Herhalde hayal bu ya da
yanlış anladım” diye düşünürüm. Karşımdakinin niyeti kötüyse o zaman da görmemezliğe
ya da duymazlığa gelirim. Boşa zaman ve emek harcamamak adına. Öğrencilerime
her zaman söylemişimdir. Biriyle tartışmadan ya da kavga etmeden önce bir
düşünün aynı kiloda mısınız? Diye J Hani bir söz vardır .”Aptallarla tartışma izleyenler aradaki
farkı görmeyebilir.” Diye. Çok severim bu sözü. Özellikle ergenlik çağındaki
öğrencilere hizmet ettiğim için onların her an kızmaya potansiyel bir güçleri
olduğunu çok iyi bilirim. Onların yaşam şartlarının getirisi olarak artı aile
yapısının da etkili olduğu bir dönemde yalnız kalmamaları ve hata yapmalarını
engelleyecek bilinçte olmaları için çalıştım. Kendimden örnekler vererek. Genelde
okulda sınav sorularını hazırlar bastırır ve dağıtırdım. Bir gün sınava 5
dakika geç kaldığım için bir arkadaş tarafından azarlandım… Baya bir söylendi.
Herkes benden ona cevap vermemi bekliyorken ben sustum. Bir arkadaş dayanamayıp
benim adıma ona bir şeyler söyledi ve o çıkınca bana dönüp “Neden bir şey
demedin? Diye cevabım çok kısa oldu. Tek kişilik gösteriyi sevmedim bu yüzden
de katılmadım. İzleyenlere bıraktım yorumu…
Yorumlar
Yorum Gönder