Ve karşı koyamazsın da sadece yapacağın iş ona razı olmaktır. Bazıları kaderi iyi gider adına şans, gitmezse talihsizlik olarak adlandırsa da yazılanı yaşıyoruz. Allah'a inanmak kaderine boyun eğmek olarak adlandırılsa da ben boyun eğmek yerine "Bizlere verilen nimetlere dayalı olarak şükrederek ve elinden geldiğince çalışarak kaderin çizdiği yolda gitmek gerekir."diye düşünüyorum. Bunu unutmadığınız zaman kavgalar yerini huzura bırakıyor. Her şeyden önce haddini bilmekle başlıyorsun işe. Bu şu demek:" Ne için varsın bu dünya da ve ne yapman gerekiyor?"Razı olmadığında şikayetler, isyanlar ve mutsuzluklar ard arda kovalamaya başlıyor seni. Denizde bir damlasın. İyi ve kötü arasında seçimini yapsan da yapmasan da dünyaya geliş formatın seni zaten bir sınıfa koyuyor. Belli bir hamurla geliyorsun. Malzeme ortada. Bundan ne yapılacaksa o kadarsın. Kötü olaylara iyiler acıyla yaklaşıyorsa unutma ki bazıları keyifle bakıyor. Sen bu insan olamaz diye düşünüyorsun ama görüntü insan. Ayrıntılarda bulmak kendini o kadar da zor değil. Tanısan da tanımasan da acı çeken insanlar olduğunu unutmamalısın. Elin bağlı kaldığını bilerek sadece tek bir şeyi unutmayacaksın. ölümün adı tek çeşidi çoktur ve günü gelince ister adına terör, ister kaza, ister hastalık deyin ama onu bir saniye ileri geri alamazsınız. Üzücü olaylara bu açıdan baktığınızda şükredeceğiniz tek bir şey oluyor hayatta :" Çok şükür! Ben sebep + vesile olmadım...
Yorumlar
Yorum Gönder