Özgürlük

Başıboş olmak değildir. Yalnız olmak hiç değildir. Özgürlük, düşündüğünü hissettiğini söyleyebilmek ve gönlünce bir hayatı yaşayabilmektir. Beğenilse de beğenilmese de... Başkalarının haklarına yayıldığında  kendini özgür değil sadece kral hissedersin. Birbirimize bir şekilde bağlıyız. Bazıları "Kimseyi takmıyorum" dese de bunun açılımı" Lütfen birazda benimle ilgilenin." demektir. Hapishanede bulunan insanların yaşamasına izin verilir ama gönlünce bir yaşam sürmesine ceza konur. Dışarda olup ta özgür olmayan onca insan vardır. Dilediğince ,karar verdiğince ve elinden geldiğince  hareket kabiliyeti olmasıdır. Öyle insanlar tanıdım ki aslında imkanları olduğu  halde yaşamlarına aileleri tarafından el konulmuş. İsteselerde çıkamıyorlar o dönencenin içinden.. Özgürlüğü bir çok alana yaymışlar ama içlerinde en önemlisi düşünce özgürlüğü... Düşünmeyen insanların zaten böyle bir derdi yok. Kabak düşünenlerin başına patlıyor. Hiç birimiz özgür değiliz,öyle ya da böyle görünmeyen zincirler var.  Kırmayı düşündüğümüz halde "Değer mi? " sorusunu beraberinde getiren...