Ne zaman
ve nasıl hayatıma girdi bilmiyorum ama herhalde ben üzgünken olmalı. Mutluyken
niye girsin ki. Önceleri bir merhabamız vardı. Sonradan geldi hayatımın
başköşesine oturdu kaldı. Üzülsem de yanımda sevinsem de yanımda. Ona avuç
dolusu para harcadım o ise beni harcadı. İnce ve uzun bir fiziğinin olmasının
bana büyüleyici özellik – hava kattığını düşünerek hava attım aslında o havamı
bozdu. Bu birlikteliğe vücudum itiraz etti ama dinlemedim. Kalbim çok uyardı,
içim acıdı. Pis kokusu olduğu halde mis kokusu sandım. O yanımda yokken kendimi
eksikli sandım. Koca bir yalan dolandan başka bir şey değilmiş. Çevremdekilerin
çoğunun sevgilisi varken ben de sevgilisiz kalmayı (hayatımı zindan ettiği
halde) istemedim. Oysa uzak durup günde bir iki kere hatırımı sorsaydı
ilişkimiz cazibesini yitirmeyecekti. Ne oldu? Artık ondan bıktım ve ayrılmaya
karar verdim çünkü sevgilim değil düşmanımmış. Hadi sana güle güle ! Sevimsiz
Sigara, sıkıntılar – sevinçler bahane seni isteyen biri mutlaka olacaktır.
Aferin sana Güzide ...Kutlarım...Hülya Özadalı
YanıtlaSilGerçek ise seni yürekten kutluyorum.
YanıtlaSilO beni terk etmeden ben onu 35 yıl önce terk ettim. Hiç de aramıyorum.