kardeşim önüne baksana! Yolda yürüken sinirlendiğimizde kullandığımız bir cümledir bizi sinirlendiren. Aynı cümleyi yanlış ve eksik görmelerde de söyleriz. "Buraya yazmışım, kör müsün? Niye dikkat etmedin." Aslında bu tür sözcükler gerçekte kör olana asla söylenmez. Baktığı halde bakarkör olan bir sürü insan var. Gözler sırası gelince sahibini dinlemiyor, akıl başka yerdeyse, kafa dağınıksa, moral bozuksa dinlenmeye çekiliyor ve diyor ki" Ay buna dayanamıyorum.Beni boşu boşuna çalıştıracak ve bir işe yaramayacağım." Vücudumuz piyanonun tuşları gibi her parçası ayrı çalan. İyi müzisyen olmak ise beste yapmak ve söz yazmakla ilgili. Uyumlu çalışması ve iyi görünmesi için ruh lazım. Bunları bileştiren tek şey ruh, o da yoksa. İşte kafayı yük gibi taşıyorsun, çalıştırmıyorsun, kulaklar takı duymuyorsun, gözler pencere kapatıyorsun. Ne yapalım bu durumda? Ağzın yemekten yemeğe kulanıyorsan , beyne bilgi göndermiyorsan ne üretebilirsin? Ne paylaşabilirsin ki! Bedeni emekliye ayırmışsın, ruh ortalıkta geziyor. Ya bi kalk ayağa toplarla hepsini. İnan ki eskisi kadar olmasa da işini görecek kadar çalıştırabilirsin bedeni.
Yorumlar
Yorum Gönder