Ne güzel bir duygu. Güvenilir insan olmak veya insana sahip olmak büyük bir şans. sağı solu - prensipleri belli olmayan insanlarda aramayın- beklemeyin. Bir gün adamın biri oğluna yüksekçe bir yere çıkmasını söylemiş ve "Atla yavrum, baban seni tutar." demiş. Çocukta atlamış, baba kenara çekilivermiş. tabiki 2-80 yere... Bir de çok önemli bir iş yapmış gibi:" Sen sen ol babana bile güvenme !" demiş... Aslında hayatın tümüne bakınca bir sürü tuhaf insan var ama ailesine bile güvenmeyecekse insan hiç yaşamasın daha iyi. Baba herhalde:" Ömür boyu başında durmayacağım, hayat acımasız bunu öğrenmesi lazım" duygularıyla bunu yaptıysa bir yerde doğru... Bir insanı düzgün ve iyi biri olması için emek verirken hayali bir cennette yaşamayacak ki...Yeri gelecek laf işitecek, dayak yiyecek , küfür duyacak v.s Uzaydan gelmedi ki... bunların içinde yaşayacak. Güven duyguu o kadar güzel bir duygu ki... insana sırtını dayamak gibi bir şey değil. Sözüne özüne güvenmek gibi...Körü körüne de güvenmemeli hiç kimseye. Gerçekten zaman alan bir şey ama bazıları ilk bakışta kendini belli ederken, bazıları öyleymiş gibi görünmeyi tercih ediyor ama kokusu da hemen çıkıyor. Yüreklendirmek içinde sık sık kullanıyoruz." Hadi koçum kim tutar seni, sana çok güveniyorum." Artık bu sözleri duyan sınırlarını mı zorlar yoksa güvenen kişinin sinirlerini mi?
Yorumlar
Yorum Gönder