sürpriz

Şaşırtmak- beklemek ya da bekletmekten daha iyidir. Bana beklediğim süreler çok uzun gelir ama ani olan şaşırtmalar - tabiki iyi anlamda ruhuma iyi gelir. Geçenlerde epeydir görmediğim bir öğrenci çıkageldi. Çok mutlu oldum. Haberli olan her şey beni geriyor. Kaçta gelecek? Neden hala gelmedi? Bir şey mi oldu? Arasam mı? Oysa sürprizler çok keyifli. Misafir umduğunu değil bulduğunla idare ediyor. Öbür türlü ne yapsam? derdine düşüyor insan. Türkçede bu sözcük olumlu anlamda hayatımıza girmiştir. Kötü olan şaşırtmaya sürpriz denmez. "Hiç ummazdım- beklemezdim." Canım sıkıldı. Moralim bozuldu." gibi cümlelerle kötü olay tanımlanır. Arasıra fırsat buldukça sürpriz yapmayı severim. Sevdiklerimi aramak  ya da ziyaret etmek gibi. Aynı şeyi ben de beklerim. Hayatı renklendiren bir iştir. Havalar güzel olunca sınıfta ders yapacaklarını bekleyen öğrencilerimi parka götürerek şaşırtmam gibi. Sürpriz yapmak için önce düşünmek ve gerçekleştirmek gerekiyor. Yoksa usulen bu işi yaparsanız oturmuyor. O sürprizin heyecanını önce sizin duymanız gerekiyor. Heyecan seven insanlar için çok doğal. Öbür türlü "Geçiyordum, uğradım" la aynı duyguyu veremiyorsunuz. Çocukları şaşırtmak sürpriz yerine geçmiyor. Onlar doğal olarak farklı olan her şeye hayretle bakıyorlar yani şaşırmak mayalarında var... Çocuk gibi konuştuğunuz zaman  hayretle bakıyorlar ama konuşmadıkları için - alt yazı olarak "yemezler" yatıyor:)