Ya da özlenecek bir şeyler bulmalı.Kesinlikle hayal gücüyle özlemin arasında bir bağ var. Geçmişe dair bir şeyleri hatırlamak adına özlem duyarken, gelecekte de olmasını istediğimiz işler içinde hayal kurarız. Yiyeceklere ya da bir yerlere duyulan özlemin zemininde kesinlikle anı vardır. Anıyla brilikte tadı ya da acısı. Acılaı hatırladığımızda içimizde bir titreme olur oysa güzel şeylerde ılık bir rüzgar...Çok alışınca dinlenmeyi özlemenin de ayrı bir havası vardır ya da tam tersi.Uzun bir tatilden sonra çalışmayı seven biri için o da bir özlemdir.kesin çalışmayı duruduran ya da hastalanan biri için uzun dinlenmeler olurken ; benim gibi sonsuz çalışmayı kafaya koymuşlar için ara dinlenmeler çok keyiflidir. İnsan uzun bir süre arkadaşlarını görmeyince " Acaba nasıllar? Değiştiler mi acaba? diye kendi kendime sormaktan ve bunun cevabı için heyecan duymaktan da geri kalmıyorum. Özlemek her zaman kavuşmakla bitmez ama beklenmesi bile ayrı bir heyecandır. Belki bir gün... diye özlemle arayı iyi tutmak gerekiyor. Özlediğim o kadar çok şey var ki... Hangisi önce olacak acaba? Ama "Bir gün biri gerçek olacak" özlemin beslendiği tek şey inanç ya da umuttur...
Yorumlar
Yorum Gönder