Fark yaratmak için uğraşma!

Desem de herkes başkasına benzememek için elinden geleni yapar. Bu sadece dış görünüm ya da fiziksel olaylar içindir. Güzel olan bir işi bilmiyorsam öğrenmeye çalışmaktan utanmam. Bende ki merak “Acaba yapabilir miyim? Diye. Bir yerde de kapasitemi yoklamak. İnsanlar zaten farklıdır. Aynı ana-babadan doğsalar bile kardeşler de birbirine benzemez. Bazıları bir törene gideceği zaman “En gösterişli – farklı ben olacağım” derdinde olabilir. Bu duyguyu taşımak kötü bir şeydir. Hayatımda hiç böyle bir şeyi düşünmedim, çünkü benden çok daha güzel ve akıllı insanlar var olduğuna inananlardanım. Onları görmekten de son derece memnunum. Görünüşümle değil ama sesim ve düşüncelerimle genelde fark yaratan bir insanım. Bunu da gururla söylüyorum. Herkesi aynı kefeye koyanların benimle konuşmaya başladıktan sonra nasıl ifade değişikliği yaptığına şahit oluyor. Bundan biraz mutlu ama çoğunlukla üzülüyorum. İnsan kendine yakışır şekilde - yaşı başı fark etmez davranmalı başkalarına. Benim önemsediğim “Farklılık” hayata bakış açısından… Görüşlerimin örtüştüğü -tamamlandığı koşullarda sıradan- aynı olmayı seviyorum. Yanlışlıkla aynı kıyafeti giydiğimde meslektaşım bundan çok rahatsız oldu. Bunu hissettiğimde kendisine: “ İnan ki aynı giysi herkesin üstünde farklı durur, üzülme “diyerek teselli etmiştim. Oysa rahatsız olmasaydı söyleyeceğim sözcükler farklı olacaktı. Ne güzel zevklerimiz aynı :)