Kulakların- gözlerin ayarını sonuna kadar açmalı ve bir
dönüp arkasına bakmalı. Neler yapıyorum-yapacağım? Yaptıklarım doğru mu? Sadece
benim işime değil birilerini de faydası olup kalkındırıyor mu? Düşündürüyor mu?
Gelişmesine katkım oluyor mu? Diye… Diğer bir açıdan da sahip olduğu doğru ve
güzel insanlar için minnet duyuyor mu? Yaşam doğal bir alışveriştir parası
olana değil aklı ve duyguları olana ve onları yerinde kullanana. Bir eşyanın
kullanım süresi bellidir ama insanın değil. Bilinmeyen bu süreyi doğru
kullanmak ve gelişmek için sadece kulakları ve gözleri adam gibi kullanmak
sonucunda beyin ve kalpte süzmek-özetlemek ve hissetmek- bunun adı “Kıvanç veya
Gurur”dur. Bazıları yersiz veya haksız yere gurur sözcüğünü kötü yerde de
kullanabilirler. “Gurur yaptı ve ayrıldı.” Burada sadece kendisini önemseyen
karşısındakinin hangi duygularla bunu yaptığını anlamadan davranmasını mantıklı
bulmuyorum. Haklıysan hesap soracak ya da hesabı onun eline tutuşturacak kadar
yürekli olmalı diye düşünüyorum. Bazıları doğuştan isim olarak bunu alırlar.
Aslında kendisine yakışmayan adı taşıyan çok az insan gördüm . Hayatımda Kıvanç var.
Beklenmedik anlarda benim haklı gurur duymamı sağlayan. İyi ki varsın KIVANÇ :)
Yorumlar
Yorum Gönder