Eskiden çocukla
çocuk büyükle büyük olacaksın”derlerdi ve
ben cümleyi hiç sevmezdim. Geçici
anlamda değişmek ya da uygun davranmak
olarak alırdım. Bebekler hariç ... insanların bebek severken çıkardıkları
sesler beni hep hayrete düşürmüştür. Igıdı mıgıdı sanki bebek dili varda
anlatmaya uğraşıyor. Bebekler de belki
bunlara niye böyle tuhaf konuşuyorlar
diye hayretle de bakıyor olabilirler. Bu yüzden dikkatli olmamız
lazım. Oysa insanlar değişmeden de
iletişim kurabilirler. Sadece özen gösterecekleri fikirleri değil aynı zamanda onları
tamamlayan davranışları da dikkat
etmeleridir. Arada ilkokul öğrencilerine ders verirken sesim aynen büyüklere
ders verir gibi ama arada renk katması açısından oyun oynanması gibi...Bir gün
kızlardan oluşan 4 kişilik ilkokul
öğrencisine ders veriyordum. İlk öğrendikleri sözcük “Thanks “ bu bizim
t sesinin yumoşla yıkanmış hali.. Çok güzel telaffuz etmeyi başardılar. ( ne
versen aldıkları yaşta oldukları için) Konuşurken ya da oynarken asla çocuk
gibi sesler çıkarmam anlasınlar büyükler de oynamayı çok iyi bilirler ve isterlerse
daha çok oyun oynayabilirler neyse bir sonra ki hafta derse
canları sıkılmış geldiler. Bende
bugün bir şeye canınız sıkıldıysa ders yapmayalım konuşalım ya da oyun
oynayalım dedim. Rahatlayıp anlatsınlar diye.
“Yok bizim öğretmenimiz İngilizce
bilmiyor daha “thank you” bile diyemiyor.” Öğret ondan sonra öğretmenlerin anasını ağlat L Allah'ım beni affet!! Gel zaman git zaman(bu da nereden geldi aklıma
bilmiyorum) hatırı sayılır bir 10 dersten sonra sıra ayrılığa gelince bunlar hepsi sarılıp yanaklarımdan öptüler “Sizi çok
seviyoruz “dediler .Güzide klasiği soruyu yine sordum: NEDEN? “Çünkü siz bizim
arkadaşımız gibisiniz..”
Yorumlar
Yorum Gönder