Önemli olan doğru olması

Bazı kullanımların bir ya da birden fazlası olabilir. Bunların farkını bilirseniz içiniz rahat olur ve yolunuza dümdüz gidersiniz. Özellikle öğretenlerin bunun farkında olması. Bazen kavga eden denk güçler de olabilir. Hangisi haklı-doğru?  Hangisi haksız-yanlış? Karar veremeyebiliriz. Dil öyle değil. Sadece yerlerini ve zamanlarını bilmemiz doğru-yanlış birbirini götürmez. Örneğin: “Ayşe is at home” Cümlesini Türkçede 3 türlü kullanırız.  Birincisi “Ayşe evde.” Güncel konuşmalarımızda sıklıkla kullanılan bir anlatımdır. “Ayşe evdedir.“ “O dışarı çıkmaz Kesinlikle evdedir.“ Bir ön pekiştirici ile. Ya da bir tiyatro sahnesinde. Örneğin: Perdeler açılır. Bir oda manzarası vardır. Kadının adı Ayşe’dir ve evdedir. “ gibi… Konuşma dilinde karşıya gerek beden diliyle gerek eksik sözel ifadeyle ulaşabiliyorsak dili bir şekilde kullanıyor ama hakkıyla kullanmıyoruz demektir... “Yurt dışında el kol işaretiyle ihtiyacımı görüyorum.” Diyen bir insanı ayıplamaya- suçlamaya hiç hakkımız yok. Bu onun kararı ve biz de saygı duymak zorundayız. Dil sadece gereksinimleri gidermek için kullanılacaksa her yol mubah. Hayır, ben kendimi güzel ifade etmek istiyorum. “Bunun içinde dil öğrenmek istiyorum.”diyenlere Allah kolaylık versin. Bir öğrencim yurtdışında bir mağazada İngilizce olarak “Can you speak Turkish?” diye sormuş gerisi el kol devam etmiş. Merak ettim. Neden böyle bir soru sormak istedin? Cevabı çok güzeldi. Burada o kadar Türk yaşıyor. Neden onlar da öğrenmiyorlar? “Bu sadece bir istek olur. Yabancılar her yerde yabancıdır da ondan.”diye cevapladım ama hala merak etmiyor değilim. İnsan bir merak eder yani!!!